- Forum
- Patiënten forum Refluxziekte
- Ervaringen met de MOT-CHIR poli AMC
- Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!
Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!
- Topic Author
11 jaren 2 maanden geleden #1
by
Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren! was created by
Mijn ervaring met Mot-Chir:
Enige jaren geleden heb ik de nodige onderzoeken laten doen omdat ik vond dat ik teveel klachten van mijn reflux had in de hoop dat ze mij in Maastricht wilden opereren. Daar was toen de hoogste slagingskans en voor zover ik wist waren ze daar het meest ervaren. Toen bleek echter dat mijn klachten niet erg genoeg waren.. Na jaren tobben en medicijnen slikken kwam voor mij de druppel vorig jaar. Toen had ik vreselijke maagpijnen, kwam het zuur ondanks 3 kussens in bed omhoog, verslikte ik mij soms in mijn eigen braaksel. Ondanks medicijnen bleek na een scopie dat ik meerdere onstekingen had en mij werd gezegd dat ik daar kans op blijf houden als ik daar niks aan laat doen... Daarbij opgeteld dat ik dagelijks last had van oprispingen, stinkende adem, altijd dat hinderlijke maagzuur bij al mijn bezigheden ( sporten, zingen, werken) Ook sliep ik altijd slecht... Ik stelde toen mijn arts voor om nogmaals mij te laten “keuren”of mijn klachten niet inmiddels WEL erg genoeg waren om mij te laten opereren. Hij stuurde mij door naar het AMC, wat voor mij ook nog eens veel dichterbij was, en onderging ik alle onderzoeken opnieuw. Ik wist altijd waar ik aan toe was en ik was er inmiddels ook van overtuigd dat ik te maken had met zeer bekwame chirurgen die inderdaad niet zomaar opereren.
In spanning wachtte ik op de uitslagen en eindelijk hoorde ik het verlossende woord..”goedgekeurd!”Oftewel, met vlag en wimpel geslaagd. Mijn klachten waren zeker erg genoeg en alles kon geweten worden aan de reflux, het was aantoonbaar.
In een lang gesprek zijn mij de risico's uitgelegd. Onder andere dat ze de maag moeten losknippen van de milt, dat ze een gaatje in je long kunnen aanprikken of in je darm. Daarnaast hebben enkele patienten toch niet het gewenste resultaat en zijn er ook mensen die nog geen slok water tot zich kunnen nemen. Ik besloot er helemaal voor te gaan, en ging er maar vanuit dat het bij mij goed zou gaan. Vooraf werd gezegd dat hoe lager de BMI, hoe makkelijker het opereren gaat. Ik ben 8 kilo afgevallen en ben met een gezond bmi geopereerd. Ook zorgde ik dat ik in goede conditie was door veel te sporten zodat mijn herstel hopelijk spoedig zou zijn.
Toen ik wakker werd uit de narcose had ik vreselijke pijn, niet in mijn buik waar ik 5 kleine wondjes had, maar vlak onder mijn sleutelbeenderen. Elke ademhaling was vreselijk... Hierdoor ademde ik niet goed door en ben ik uiteindelijk toch wel een nacht gebleven, eerder hadden ze gezegd dat ik ip dezelfde dag naar huis kon. De pijn werd veroorzaakt door de gassen die ze gebruiken om de buik op te pompen vanwege de laparoscopie. Die gassen schijnen dan op te stijgen en drukken tegen zenuwen aan. Dit was eigenlijk het ergste van alles!!
De wondjes zelf heb ik niets van gevoeld, en helen mooi.
Ik mocht meteen stoppen met mijn zuurremmers, heerlijk!
De dagen erna knapte ik goed op. Ik heb zelf heel rustig aangedaan met eten ( liefst vloeibaar of dik vloeibaar). Langzaam opgebouwd en hoe blij was ik dat het allemaal perfect ging!
Ik had zelfs al een hele nacht doorgeslapen!
Ik kreeg erna nog twee kilo gewichtsverlies “kado”en nu, na een paar maanden zijn die 10 kilo's er nog steeds af!
Mijn kwaliteit van leven is er 100% op vooruit gegaan!! Ik weet dat er ergere dingen bestaan, maar de reflux verpestte mijn leven echt. Ik stink niet meer uit mijn mond, ik kan alles weer eten, slaap nog maar met EEN kussen, ben medicijn vrij, kan weer sporten en zingen zonder last, boer niet meer de Godganse dag, ook geen slokdarm boeren meer, en nooit meer maagpijn gehad!
Een klein nadeel maar die ervaar ik als jammer dan..is dat het boeren niet altijd lukt. Dat is mij ook van tevoren verteld. Ik wist dat, maar neem het voor lief. Dan gaat de lucht mijn maagdarm kanaal in, wat soms wat vervelend is, maar zeker niet pijnlijk ofzo. Als ik dat afweeg tegen alle voordelen dan is het echt peanuts!!
Kortom, ik ben mijn chirurgen zeer dankbaar en ga een zuurvrij leven tegemoet!!
Ik hoop vreselijk dat jullie net zulke goede ervaringen zullen hebben als ik heb gehad, voor wie overweegt deze operatie te laten doen. Vragen stellen mag ook, ik beantwoord ze graag!
Vriendelijke groetjes, Mariska
Enige jaren geleden heb ik de nodige onderzoeken laten doen omdat ik vond dat ik teveel klachten van mijn reflux had in de hoop dat ze mij in Maastricht wilden opereren. Daar was toen de hoogste slagingskans en voor zover ik wist waren ze daar het meest ervaren. Toen bleek echter dat mijn klachten niet erg genoeg waren.. Na jaren tobben en medicijnen slikken kwam voor mij de druppel vorig jaar. Toen had ik vreselijke maagpijnen, kwam het zuur ondanks 3 kussens in bed omhoog, verslikte ik mij soms in mijn eigen braaksel. Ondanks medicijnen bleek na een scopie dat ik meerdere onstekingen had en mij werd gezegd dat ik daar kans op blijf houden als ik daar niks aan laat doen... Daarbij opgeteld dat ik dagelijks last had van oprispingen, stinkende adem, altijd dat hinderlijke maagzuur bij al mijn bezigheden ( sporten, zingen, werken) Ook sliep ik altijd slecht... Ik stelde toen mijn arts voor om nogmaals mij te laten “keuren”of mijn klachten niet inmiddels WEL erg genoeg waren om mij te laten opereren. Hij stuurde mij door naar het AMC, wat voor mij ook nog eens veel dichterbij was, en onderging ik alle onderzoeken opnieuw. Ik wist altijd waar ik aan toe was en ik was er inmiddels ook van overtuigd dat ik te maken had met zeer bekwame chirurgen die inderdaad niet zomaar opereren.
In spanning wachtte ik op de uitslagen en eindelijk hoorde ik het verlossende woord..”goedgekeurd!”Oftewel, met vlag en wimpel geslaagd. Mijn klachten waren zeker erg genoeg en alles kon geweten worden aan de reflux, het was aantoonbaar.
In een lang gesprek zijn mij de risico's uitgelegd. Onder andere dat ze de maag moeten losknippen van de milt, dat ze een gaatje in je long kunnen aanprikken of in je darm. Daarnaast hebben enkele patienten toch niet het gewenste resultaat en zijn er ook mensen die nog geen slok water tot zich kunnen nemen. Ik besloot er helemaal voor te gaan, en ging er maar vanuit dat het bij mij goed zou gaan. Vooraf werd gezegd dat hoe lager de BMI, hoe makkelijker het opereren gaat. Ik ben 8 kilo afgevallen en ben met een gezond bmi geopereerd. Ook zorgde ik dat ik in goede conditie was door veel te sporten zodat mijn herstel hopelijk spoedig zou zijn.
Toen ik wakker werd uit de narcose had ik vreselijke pijn, niet in mijn buik waar ik 5 kleine wondjes had, maar vlak onder mijn sleutelbeenderen. Elke ademhaling was vreselijk... Hierdoor ademde ik niet goed door en ben ik uiteindelijk toch wel een nacht gebleven, eerder hadden ze gezegd dat ik ip dezelfde dag naar huis kon. De pijn werd veroorzaakt door de gassen die ze gebruiken om de buik op te pompen vanwege de laparoscopie. Die gassen schijnen dan op te stijgen en drukken tegen zenuwen aan. Dit was eigenlijk het ergste van alles!!
De wondjes zelf heb ik niets van gevoeld, en helen mooi.
Ik mocht meteen stoppen met mijn zuurremmers, heerlijk!
De dagen erna knapte ik goed op. Ik heb zelf heel rustig aangedaan met eten ( liefst vloeibaar of dik vloeibaar). Langzaam opgebouwd en hoe blij was ik dat het allemaal perfect ging!
Ik had zelfs al een hele nacht doorgeslapen!
Ik kreeg erna nog twee kilo gewichtsverlies “kado”en nu, na een paar maanden zijn die 10 kilo's er nog steeds af!
Mijn kwaliteit van leven is er 100% op vooruit gegaan!! Ik weet dat er ergere dingen bestaan, maar de reflux verpestte mijn leven echt. Ik stink niet meer uit mijn mond, ik kan alles weer eten, slaap nog maar met EEN kussen, ben medicijn vrij, kan weer sporten en zingen zonder last, boer niet meer de Godganse dag, ook geen slokdarm boeren meer, en nooit meer maagpijn gehad!
Een klein nadeel maar die ervaar ik als jammer dan..is dat het boeren niet altijd lukt. Dat is mij ook van tevoren verteld. Ik wist dat, maar neem het voor lief. Dan gaat de lucht mijn maagdarm kanaal in, wat soms wat vervelend is, maar zeker niet pijnlijk ofzo. Als ik dat afweeg tegen alle voordelen dan is het echt peanuts!!
Kortom, ik ben mijn chirurgen zeer dankbaar en ga een zuurvrij leven tegemoet!!
Ik hoop vreselijk dat jullie net zulke goede ervaringen zullen hebben als ik heb gehad, voor wie overweegt deze operatie te laten doen. Vragen stellen mag ook, ik beantwoord ze graag!
Vriendelijke groetjes, Mariska
Please Inloggen or Maak een account aan to join the conversation.
11 jaren 2 maanden geleden - 11 jaren 2 maanden geleden #2
by
Replied by on topic Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!
Dank je wel Mariska voor je reactie!
Last edit: 11 jaren 2 maanden geleden by .
Please Inloggen or Maak een account aan to join the conversation.
- Roxane
11 jaren 1 maand geleden #3
by Roxane
Replied by Roxane on topic Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!
Bijna 12 jaar geleden werd bij de reflux-ziekte geconstateerd. ik had al mijn hele leven last van veel overgeven en maagzuur. Ik heb toen meerdere onderzoeken gehad in het VU Amsterdam. In eerste instantie werd direct gezegd dat ik geopereerd zou moeten worden. Toen ik voor de laatste controles kwam is de operatie afgezegd. Ik zou het ook met medicijnen afkunnen. Toen slikte ik 1xdaags omeprazol 40mg en 4x daags domperidon 10mg. Dat ging goed. De domperidon mocht ik snel afbouwen tot ik alleen nog de omeprazol hoefde te slikken.
Dit is al die tijd goed gegaan. Tot afgelopen jaar. Ik kreeg steeds vaker last van teruglopende maaginhoud, misselijkheid en hevige pijn bij de borst. Nu heb ik een hele fijne huisarts die niet meteen drastische maatregelen neemt. Ik heb nu een aantal verschillende medicijnen geprobeerd en ben inmiddels weer begonnen met de domperidon om de misselijkheid een beetje weg te nemen. Helaas gaat die niet helemaal weg.
Ook de nachten zijn voor mij zwaar. in de ochtend wordt ik wakker met een keel die op ontploffen staat. Echt pijnlijk. En overdag heb ik de hele dag een soort van prop en graatje in mijn keel waardoor ik aan het hoesten ben. Maar dat maakt het uiteindelijk weer erger waardoor ik moet overgeven. Op dit moment voel ik me gewoon beroerd en ben ik heel erg moe.
Ik heb volgende week weer een afspraak met mijn huisarts. Ik hoop dat ze me nu wil doorsturen naar het ziekenhuis. Liever niet naar de VU omdat daar toen het een en anders mis is gegaan.
Graag wordt ik nu wel geopereerd omdat het nu mijn dagelijks leven gaat beïnvloeden. Dat heb ik in de afgelopen twaalf jaar nog niet gehad.
Ik begrijp dat het nodig is om een gezond BMI te hebben. Mijn BMI is iets aan de hoge kant dus daar moet ik dan maar even hard aan gaan werken. Ik heb al een aantal jaar een beetje last van een te hoog BMI maar niet heel ernstig dus ik denk niet dat dit veel te maken heeft met de klachten die ik nu heb.
Verder ik eet en leef ik heel gezond. Veel groente en fruit, ik rook niet, ik drink geen alcohol, eet geen zure en pittige dingen, ik fiets graag maar ik zou wel iets meer moeten bewegen.
We zien het wel.
Dit is al die tijd goed gegaan. Tot afgelopen jaar. Ik kreeg steeds vaker last van teruglopende maaginhoud, misselijkheid en hevige pijn bij de borst. Nu heb ik een hele fijne huisarts die niet meteen drastische maatregelen neemt. Ik heb nu een aantal verschillende medicijnen geprobeerd en ben inmiddels weer begonnen met de domperidon om de misselijkheid een beetje weg te nemen. Helaas gaat die niet helemaal weg.
Ook de nachten zijn voor mij zwaar. in de ochtend wordt ik wakker met een keel die op ontploffen staat. Echt pijnlijk. En overdag heb ik de hele dag een soort van prop en graatje in mijn keel waardoor ik aan het hoesten ben. Maar dat maakt het uiteindelijk weer erger waardoor ik moet overgeven. Op dit moment voel ik me gewoon beroerd en ben ik heel erg moe.
Ik heb volgende week weer een afspraak met mijn huisarts. Ik hoop dat ze me nu wil doorsturen naar het ziekenhuis. Liever niet naar de VU omdat daar toen het een en anders mis is gegaan.
Graag wordt ik nu wel geopereerd omdat het nu mijn dagelijks leven gaat beïnvloeden. Dat heb ik in de afgelopen twaalf jaar nog niet gehad.
Ik begrijp dat het nodig is om een gezond BMI te hebben. Mijn BMI is iets aan de hoge kant dus daar moet ik dan maar even hard aan gaan werken. Ik heb al een aantal jaar een beetje last van een te hoog BMI maar niet heel ernstig dus ik denk niet dat dit veel te maken heeft met de klachten die ik nu heb.
Verder ik eet en leef ik heel gezond. Veel groente en fruit, ik rook niet, ik drink geen alcohol, eet geen zure en pittige dingen, ik fiets graag maar ik zou wel iets meer moeten bewegen.
We zien het wel.
Please Inloggen or Maak een account aan to join the conversation.
- Karin Drent
9 jaren 5 maanden geleden #4
by Karin Drent
Replied by Karin Drent on topic Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!
Hoi Mariska,
Mag ik een vraag aan jou stellen? Hoe ben je aan refluxziekte gekomen. Enig idee waar het door komt?
Mag ik een vraag aan jou stellen? Hoe ben je aan refluxziekte gekomen. Enig idee waar het door komt?
Please Inloggen or Maak een account aan to join the conversation.
- Maurice simoens Simoens
4 jaren 9 maanden geleden #5
by Maurice simoens Simoens
Replied by Maurice simoens Simoens on topic Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!
Beste,het gebeurt regelmatig ik eet en mijn klimaardt mijn ik tojdenss eten gestoord door mijn eten pompend naar boven komt soms dat ik moet licht moet overgeven,dan ben ik ganse dag gestoord,waar zou het beter zijn in gewoon inlichten bij ziekenhuis roeselare of ziekenhiis az in brugge
Please Inloggen or Maak een account aan to join the conversation.
- Anonymous
4 jaren 1 maand geleden #6
by Anonymous
Replied by Anonymous on topic Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!
Hi mariska hoelang moest je revalideren, na de operatie?
Gr Hugo
Gr Hugo
Please Inloggen or Maak een account aan to join the conversation.
- Forum
- Patiënten forum Refluxziekte
- Ervaringen met de MOT-CHIR poli AMC
- Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!
Tijd voor maken pagina: 0.535 seconden
- U bevindt zich hier:
- Start
- Forum
- Patiënten forum Refluxziekte
- Ervaringen met de MOT-CHIR poli AMC
- Hart onder de riem als de OK nog moet gebeuren!